lunes, 28 de diciembre de 2009
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
pulsar sobre imagen para leer nuestro CV
Maria Soliña
grupo de narración oral. Porque la palabra es la memoria viva de los pueblos. La palabra, don maravilloso, nos acerca, nos hermana, nos sana.
Nosotr@s
pulsar sobre imagen para leer nuestro CV
Encuentro de juglares, Cáceres 2009
Maria Soliña
María Soliña
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas
muros de noite se erguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de auga fría:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas
muros de noite se erguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de auga fría:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.